Efficiency is een geheel onbekend begrip hier in Thailand.
Wij geniet van het Thaise leven en tempo hier. Het loopt zoals het loopt en probeer daar vooral niks aan te veranderen. Maar soms als je tegen een deadline aan werkt ( de Bangkok beurs) en je wilt graag dat al je tijd, energie en investeringen die je gedaan hebt tot op heden niet verloren gaan dan wil je soms wel tegen de Thaise werkcultuur aan boksen. Maar helaas is deze muur niet makkelijk omver te boksen (misschien toch ook maar taekwondo lessen volgen). Pop geeft aan dat we nog steeds op schema lopen en dat willen we graag geloven maar als we naar de uiteindelijke output kijken moeten we toch wel concluderen dat we toch wel heel krap in tijd zitten. Het probleem nu zijn de mallenmakers. Niet genoeg en er is er maar 1 die computerervaring heeft. Dat wil zeggen dat er maar 1 is die met lettertypes kan werken en dat is toch wel belangrijk. Maar juist deze mallenmaker is heeeeel lazy volgens Pop wat resulteert in 3 mallen per week terwijl dit er ook 20 kunnen zijn. Wij proberen hier elke dag een westerse oplossing voor te zoeken; Pop, kunnen we geen mallenmakers opleiden ? No cannot, volgt dan het antwoord omdat we ze na het betalen van de opleiding waarschijnlijk nooit meer zien. Maar kunnen we dan geen regeling treffen zoals wij in het beschaafde Nederland altijd doen? Vertrek binnen een jaar betekent 75% terug betalen van de opleidingskosten enzovoort enzovoort. No cannot, volgt dan weer want een Thai kan zomaar spoorloos verdwenen zijn en dat komt regelmatig voor. 3 maanden geleden kreeg een mallenmaker een diamanten ring als voorbeeld mee naar huis, blijkt dat ie nu 1000 km verderop woont…
Een mallenmaker bij de concurrent wegkapen en een beter salaris bieden dan? No cannot. Want nieuwe collectie is redelijk concurrentie gevoelig in Thailand. Deze mallen maker kan onze nieuwe designs zomaar overhandigen aan een van onze zilver concurrenten in Chiangmai. Tja, veel blijft er niet over dan te roeien met de riemen die we hebben en maar proberen wat vaart te maken met roeien. Maar dat is dus onmogelijk in Thailand. Maar 1 ding heb ik geleerd; ik moet me er vooral niet TE druk om maken want daar bereik ik hier niks mee. Ik zal nog maar eens een extra kaarsje opsteken bij meneer Buddha.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten