Het fijne in Thailand is dat de Thai geen stress kent. Ze maken zich nergens druk om maar hebben ook geen grote verwachtingen ten opzichte van andere of het leven op zich. Ze willen heel graag dingen voor je doen. Dit is natuurlijk ook een belangrijk onderdeel van het boeddhistische geloof.
Nu wordt deze lijfregel in ons resort verdriedubbeld. Press 1 en alles wordt voor je gedaan.
Billy heeft laatst meerdere malen 1 gedraaid terwijl ik aan het fitnessen was, omdat hij mij iets wilde vragen en Cas nog sliep. Maar volgens onze zoon kreeg hij de hele tijd een ‘Chinese vrouw’ aan de lijn (ik vraag me af hoe vaak hij heeft gebeld, of trouwens…… ik wil het niet weten)
In het resort kennen ze echt geen ‘nee’ of ‘dit mag niet’. Dit is heerlijk maar levert soms ook beschamende momenten op voor ons als ouders.
Bij het Thaise restaurant hebben ze elke avond een vrouw zitten die Thai Kim speelt.
De vrouw zit als een soort geisha in kleermakerszit achter het instrument wat al een plaatje op zich is. Onze dochter, zo leergierig als ze is, zie je al denken; ‘wat zij kan wil ik ook leren’.
En ja hoor, we hebben het voorgerecht nog niet op of ze zit al achter het instrument. Op het begin wel grappig maar inmiddels kent ze een redelijk repertoire en moeten wij, en de andere gasten in het restaurant een paar keer per avond tjingo bel en nog meer ‘bijzonder romantische nummers’, aanhoren.
Ook hebben ze hier in het resort veld werkers. Dit zijn Thaise mannen en vrouwen gehuld in blauwe werkpakken met grote hoeden en regenlaarzen die de tuinen, bloemen en de rijstvelden verzorgen.
Ze luiden het einde van de werkdag in met een prachtig ritueel om 17.00 uur. Ze maken dan muziek middels een zware trom en nog wat instrumenten. Dit doen ze in een idyllisch houten huisje aan het einde van de rijstvelden.
Maar afgelopen weekend , genietend van onze lunch verbaasden wij er ons over dat de muziek midden op de dag werd gespeeld. We namen aan dat de werklieden dit weekend misschien wel eerder naar huis mochten totdat we ons af gingen vragen waar onze kids waren……… Juist, in het idyllische houten huisje bij de trom en de andere muziekinstrumenten.
Cheque please…………
Geen opmerkingen:
Een reactie posten