vrijdag 17 december 2010

Day 19

Er is 1 nadeel aan being in Thailand…
maar dan ook maar 1 nadeel en dat is de 24 uurs economie die ons parten speelt.  Het is natuurlijk super dat de online mogelijkheden je veel vrijheden geeft en grenzen doet vervagen. Voor ons is het mogelijk om bijna al onze werkzaamheden op meerdere plekken in de wereld uit te voeren. Dit geeft ons ook de vrijheid om langere tijd in Thailand te zijn.

Het uiteindelijke nadeel is dat een werkdag door iets te veel uren in beslag wordt genomen.
’s-Ochtends om kwart voor 7 gaat onze wekker en zorgen we er voor dat de kids in hun schooluniform,  gegeten,  gedronken en gepoetst bij ´de bushalte´ staan.
Na het sporten stappen we in de auto om ons naar de fabriek te verplaatsen. Hier hebben we een hoop te doen en te bespreken waardoor de lunch uit slechts een ijskoffie bestaat.
Om half 4 staan de kids weer voor de deur dus zorgen we ervoor weer paraat te staan (met een heerlijk fruitschaaltje van Pohn).
 Gelukkig kennen we de weg inmiddels goed, is links rijden ook een gewoonte geworden en weet Cas zoals altijd het gaspedaal goed te vinden.
De reistijd naar de fabriek is ingekort van 35 minuten naar 21.5 minuten ( het kan zijn dat we een Thai scheppen of loslopend wild raken,maar ja..)
Even zitten met de kids, want zij hebben natuurlijk nog een hoop verhalen die ze kwijt willen.
Maar dan roept het werk weer want ook Vught en Schijndel blijven doordraaien.
Onze kids gaan of naar taekwondo of spelen vaak met ons buurmeisje Shotai.  Ook komt Shotai inclusief haar gevolg  wel eens bij ons spelen. Dit betekent dat er dus een soldaat en een nanny in onze woonkamer rustig staan te wachten (zo beleefd zijn ze dan ook wel weer) totdat Shotai klaar is om naar huis te gaan.
De moeder van Shotai is blij dat haar dochter 2 vriendjes heeft in het resort omdat ze zelf, als general manager van het resort,  veel moet werken. Dus wordt er aan onze kids ook gevraagd of ze mee willen doen met de tennisles, en vele andere activiteiten die in het leven zijn geroepen om Shotai zich niet te laten vervelen. Kortom, onze kids vervelen zich ook niet hier…

Cas heeft nog net tijd voor het  avondeten om vervolgens weer naar zijn ’ kantoor’ te vertrekken.
Maar uiteindelijk lijkt het er toch op of er een einde aan de dag komt als de kids naar bed gaan, of nee, toch niet, Amerika opent zijn kantoor….  Lang leve de 24 uurs economie! Maar niet getreurd vannacht om 3.00 uur gaat het weekend in………..
En dan drinken we er zeker eentje op!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten