Duizend keer beloofd aan mijn schat, maar nu eindelijk een blog van mij.
Tijdens de Bangkok fair besloot ik om samen met Dmitry, een Russisch Amerikaanse zakenrelatie, naar China te gaan.
Op de laatste dag van de fair moest ik nog even een visum bij de Chinese ambassade zien te regelen in Bangkok. Nu is Bangkok niet meer het Bangkok van 1991 toen ik samen met Ronald voor het eerst ging. Met de tuk tuk was je toen binnen een half uur op elke plek in Bangkok waar je maar zijn wilde. Tegenwoordig is het een mega metropool van bijna 20 miljoen mensen. Het verkeer in Chiang Mai mag dan een zootje zijn, in Bangkok is het een grote puinhoop. Bangkok heeft dan ook geen metro en moeten ze elke keer weer hogere snelwegen aanleggen om weer wat doorstroming te krijgen.
Ik heb die dag ca. 5 uur in de taxi gezeten. Mijn vlucht naar Quanzhou zou op dinsdag om 18.30 uur gaan en ik was ca. 20 minuten voor die tijd op het vliegveld. Met een glimlach kun je hier gelukkig veel gedaan krijgen en om 18.28 stond ik in de slurf naar het vliegtuig. So far so good. Dus ik bel Dmitry, “waar ben je”, vraag ik. “waiting for boarding”, zegt ie. Krijg nou wat. Blijkt hij de vlucht van 19.20 naar Shenzen te hebben. Had ie toch gezegd… Zal wel, ik dus vragen of ik op die vlucht mee kon. No way. Afijn, een glimlach en een zielig verhaal en ik kon me richting het vliegtuig naar Shenzen haasten. Gelukkig, zelfs nog 20 minuten over. Ik zie Dmitry bij de slurf wachten en wil ook gaan boarden. Sorry meneer, U had eerst terug door de douane gemoeten. Nee hè ! Ik dus aan de hand van een Thai rennen door het gigantische vliegveld en met wederom 1 minuut speling weet ik het vliegtuig te halen.
Shenzen is een plaats die tussen Hongkong en Quanzhou in ligt. In de afgelopen 15 jaar uit het niets opgebouwd en telt nu ca. 10 miljoen inwoners. Alles is grauw, de lucht, de wegen, de flatgebouwen waar geen eind aan lijkt te komen en de zelfs de mensen. Een mensenleven telt hier blijkbaar niet gezien de rijstijl van de chinezen, wat een chaos op de weg, Bangkok is er niks bij, ik heb in 3 dagen meer ongelukken gezien dan in 10 jaar in Nederland. We hebben een aantal fabrieken en showrooms bezocht en tussen elke bezichtiging ging wel weer een ritje van een uur aan vooraf. ´s-Ochtends vroeg op en ´s-avonds laat thuis. Op vrijdagochtend 4 uur, stond de chauffeur voor de deur om mij naar het vliegveld te brengen. Ik had de vlucht van 7.45 uur naar Bangkok. Keurig om 6 uur op het vliegveld en ingecheckt loop in naar de gate. Maar waar is mijn vlucht van 7.45 uur ? Wel zie ik een vlucht van 8.50 uur naar Bangkok maar geen 7.45. Aha, gelukkig toch wel een 7.45 alleen… p.m. grrrr.. Sinds wanneer staat er geen 19.45 uur meer ! Geen probleem denk ik, pakken we die vlucht toch. “Sorry Sir, fully booked”. Of nee, er blijkt nog plaats in de 1ste klas te zijn. “wilt u de upgrade kosten betalen ?”. Natuurlijk, ik wil weg uit dit vieze China, we zien later wel wat het kost. Gelukkig viel het mee, slechts € 5,- administratie kosten omdat economie vol was. Wel weer racen, weer terug door immigratie en naar de gate rennen, ditmaal wel 5 minuten over. Goed terug naar Bangkok, daar natuurlijk ook mijn vlucht gemist, maar bij Thai Airways doen ze helemaal niet moeilijk en werd ik kosteloos omgeboekt naar de eerste vlucht naar Chiang Mai. Ik heb wel een paar dagen nodig gehad om bij te komen, maar wel geleerd dat iets duidelijk communiceren en op de kleine lettertjes te letten, je een hoop ellende kan besparen.
We hebben een fantastische tijd gehad in Chiang Mai, erg gezellig, zeer leerzaam, vooral voor de kids, en het belangrijkste: voor onze zaak, zeker voor herhaling vatbaar, maar we zullen ook weer blij zijn om velen van jullie terug te zien. Hopelijk tot snel.
Laatste avond in ons favoriete restaurantje, Chez Marco. Billy werkt hier altijd als ‘portier’ en begroet de klanten met sawasdee krab en een officiële buiging.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten